A Ty? Co byś zrobił? Gdyby Twoje nastoletnie dziecko, ukochane, wrażliwe, delikatne, które dostało się na sześć uczelni samo siebie wciągnęło w szpony nałogu narkotykowego? Dziecko, które kochasz najbardziej na świecie. Z którego jesteś dumny. Któremu ufasz. I musisz przestać. Musisz przestać ufać. Pomagać. Wyciągać z bagna. Dawać pieniądze. Wpuszczać do domu. Dawać kolejne szanse. […]
film
“Życie prywatne”. Opowieść o zwyczajnym szaleństwie.
Życie prywatne to spacery z psem. Wino. Rozmowy o literaturze i teatrze. Czarny humor. A także: Nieudane in vitro. Szorowanie wanny w t-shircie z gołymi czterema literami przed wizytą pani z ośrodka adopcyjnego i dyskusje o zdjęciu obrazu z pania z goła waginą wiszącego centralnie nad stołem w jadalni. Siniaki po wstrzykiwaniu hormonów w brzuch. […]
Bohemian Rhapsody. Słodko-gorzka rapsodia.
Przeboje Queen to soundtrack mojego dzieciństwa. Pamiętam rodzinne samochodowe wielogodzinne wyprawy nad morze z zarzuconą najpierw kasetą, potem płytą Cd. Albumy z lat osiemdziesiątych począwszy od The Game wirowały w aucie non stop. Niezmiennie kojarzą mi się sentymentalnie. A utwór These are days of our lives, spinający klamrą rodzinną przygodę z Queen niezmiennie przyprawia mnie […]
#docuthursday. Lubow, miłość po rosyjsku.
Czy miłość to cierpliwość? Czekanie? Wybaczanie? Powroty i ucieczki? Głód drugiej osoby? Nadzieja? Gorączka? Pokora? Gotowość do poświęceń? Zatracanie się w drugim człowieku? Zaprzedawanie własnych potrzeb w zamian za okruchy bliskości? Szacunek? Płomień zapałki? Czy wieczny ciepły żar? Taniec z zamkniętymi oczami przed najbliższym człowiekiem? Ręce, które obejmują w pasie, kiedy kroi się chleb? Nadzieja, […]
“The tale”. Niewinność, konie i wilki w owczej skórze
Ofiary traumatycznych przeżyć związanych z wykorzystaniem seksualnym w dzieciństwie często uciekają od nich, blokując się na wspomnienia. Czasem kompensują skrzywdzenie nieświadomie, wychodząc z roli ofiary w rolę osoby aktywnej, hiperaktywnej seksualnie, poligamicznej i podejmującej ryzykowne działania. Zmierzenie się z traumą, zrozumienie jej, wywołanie w sobie gniewu wobec sprawcy przepracowanie zdarzeń i ówczesnych relacji umożliwia rozpoczęcie […]
Nieposłuszeństwo. Frum i pocałunki
Disobedience. Nieposłuszeństwo. Czym jest? W filmie przyjmuje dość płytko przedstawioną postać miłości dwóch kobiet wywodzących się z tradycyjnej społeczności współcześnie żyjących w Wielkiej Brytanii Żydów. Esti i Ronit los rozłączył, kiedy postanowiła wyjechać poszukując wolności obyczajowej i zawodowej w USA. Dziś spotykają się przy okazji pogrzebu ojca Ronit, znanego rabina. Nie utrzymywała z nim ani […]
#docuthursday The Imposter. Jak ukraść cudze życie
Czy śniady irytujący i antypatyczny 27-letni Algierczyk może wcielić się w jasnowłosego amerykańskiego rozbrykanego nastolatka? Oczywiście. Ale czy może zrobić to tak skutecznie, że zdoła oszukać nie tylko system, policję ale i rodzinę owego, zaginionego wiele lat wcześniej, nastolatka? Najwyraźniej tak – przynajmniej w czasach bez Internetu i telefonów komórkowych, w czasach opóźnionej komunikacji braku […]
#docuthursday. Iris. Rzadki ptak świata mody
Rara avis. Iris Apfel. Czy kobieta-kwiat mogła nazywać się inaczej? (iris – irys, apfel – jabłko). . Potomkini rosyjskich Żydów, emigrantów, projektantka wnętrz Białego Domu dla dziewięciu kolejnych prezydentów, filatropka, bizneswoman, kolekcjonerka biżuterii, odzieży i sztuki. Sportretowana została w wieku 94 lat w w dokumencie pt. Iris. Barwny, jak jej kolekcje, film podsumowuje osobowość bohaterki […]
Trzy billboardy za Ebbing, Missouri: Kwaśny smutek.
Frances McDormand wielką aktorką jest. Kropka. Tak samo wielką, jak niedocenianą. I tak samo prawdziwą. Z dojrzałą twarzą, rozłożystym, silnym ciałem i zmęczonym spojrzeniem świadomej kobiety. Z autentycznością. Ze skórą naznaczoną czasem i mimiką gotową wyrazić najbardziej złożone emocje. Była dokonała w Olive Kitteridge i analogiczną rolę gra w Trzech billboardach za Ebbing, Missouri. Świetne […]
#recenzja. Party: Dobrze się kłóci w doborowym towarzystwie
Uwielbiam kino oparte na inteligentnych dialogach i zgrabnych sprzeczkach. Dlatego doceniłam Rzeź Polańskiego, Interview ze Stevem Buscemi czy Dobrze sie kłamie w miłym towarzystwie. Nakręcone zaledwie w dwa tygodnie “Party” Sally Potter jest filmem właśnie w tym stylu. Party to nie tylko dosłownie przyjęcie, ale także – partia polityczna. Zatem polityka odgrywa tutaj bazową rolę. […]
